Nuri Bilge Ceylan, New York Times için 21. Yüzyılın En İyi 10 Filmini Seçti

Dünyaca ünlü yönetmen Nuri Bilge Ceylan, New York Times’ın davetiyle 2000 sonrası döneme ait en iyi 10 filmi belirledi. Gazetenin başlattığı özel seçki kapsamında farklı coğrafyalardan yönetmenler, sinema dünyasına yön veren filmleri sıralarken, Türkiye’den listeye davet edilen tek isim Ceylan oldu.

Ceylan’ın seçkisi, yalnızca bir beğeni listesi olmanın ötesinde, onun sinema anlayışına da ışık tutuyor. Usta yönetmen; sinema diliyle, anlatı yapısıyla ve duygusal derinliğiyle öne çıkan yapımları tercih etti. Liste, hem Avrupa sanat sinemasına hem de Asya’nın özgün anlatılarına geniş bir yer ayırıyor. Aralarında Carlos Reygadas, Béla Tarr ve Apichatpong Weerasethakul gibi auteur’lerin filmleri dikkat çekiyor.

İşte Nuri Bilge Ceylan’a göre 21. yüzyılın en iyi 10 filmi

  • Oslo, August 31st (Joachim Trier)
  • No Country for Old Men (Joel & Ethan Coen)
  • About Endlessness (Roy Andersson)
  • Hors Satan (Bruno Dumont)
  • Stellet Licht (Carlos Reygadas)
  • Moartea domnului Lazarescu / The Death of Mr. Lazarescu (Cristi Puiu)
  • The Turin Horse / Torino Atı (Béla Tarr)
  • Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives (Apichatpong Weerasethakul)
  • Unknown Pleasures / Bilinmeyen Zevkler (Jia Zhangke)
  • Zama (Lucrecia Martel)

Listede öne çıkan bir başka unsur da coğrafi çeşitlilik. Ceylan, yalnızca Batı merkezli sinemaya yönelmek yerine, Güney Amerika’ya, Asya’ya, Doğu Avrupa’ya dek uzanan bir film yelpazesi sunuyor.

Her biri Cannes, Berlin, Venedik gibi büyük festivallerde ödül almış bu yapımlar; toplumsal travmalar, hafıza, aile, sınıf ve bireyin varoluşsal sorguları gibi temaları derinlikli bir şekilde işliyor.

New York Times’ın bu kapsamlı dosyasında yer alan diğer yönetmenlerin listeleri de önümüzdeki günlerde yayımlanacak. Ancak şimdiden söylemek mümkün: Nuri Bilge Ceylan’ın seçkisi, hem bir sinemacının ilham haritası hem de 21. yüzyıl sineması için önemli bir referans noktası.

Mert Korkmaz
Mert Korkmaz

Reklamcılık mezunuyum. Bir dönem reklam ajanslarında metin yazarı olarak çalıştım; markalara hikâyeler yazdım, sonra o hikâyelerin içine sıkışan emeği fark edip akademiye sığındım. Şu anda Üsküdar Üniversitesi’nde Medya ve Kültürel Çalışmalar alanında yüksek lisans yapıyorum. Çalışma alanım; kreatif endüstri işçilerinin güvencesizliği.

Sosyolojiyle aramda inişli çıkışlı bir aşk var. Hatta bu ilişkinin bana verdiği ilhamla kaleme aldığım Egemen Aşk İdeolojisi Üzerine adlı bir deneme kitabı yazdım — ne diyelim, herkesin bir yarası var.

Uzun lafın kısası: “Bu çocuk bir şeylerle uğraşıyor” desinler, yeter.
“Ne iş yapıyorsun?” sorusuna hâlâ net bir cevabım yok; ama “neyle dertleniyorsun?” denirse, oturur konuşuruz.

Yazılar: 5

Cevap Bırak

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir